Mustafa'ya Dokunmak...

Mustafa filmi çok eleştirildi... Hem de haddinden çok... Kimi siyasi çıkarları için kullandı, kimi Atatürk düşmanlığını manipüle etmek için... Türkiye'nin en başarılı belgesel yapımcılarından biri, Can Dündar, Atatürk'e "Mustafa samimiyetiyle" dokunmaya çalışmıştı alt tarafı... Kronolojisi, belgelerinin sahiciliği, sunuluş tarzı, sinema dili eleştirilebilirdi tabii. Ama Can Dündar, adının neredeyse "haine" çıkmasını hak edecek hiçbir şey yapmamıştı bence... Mustafa filmini yapanın, aynı zamanda "Sarı Zeybek" i de yapan adam olduğu bir anda unutuluvermişti. Mustafa filminin kitabı, NTV Yayınları'ndan çıktı. Elime aldım ve bir daha elimden düşürmedim. Sinema, ne kadar olsa "uçucu" bir mecra... Bir anlık dikkat dağınıklığı, günlerce özenilmiş bir sahnenin heba olmasına yetiyor. Ama kitap öyle mi? Dön iki sayfa evveline, baştan oku... Kitap, en az Mustafa filmi kadar sıra dışı. İçinde özel fotoğraflar, haritalar, Atatürk'ün el yazısıyla aldığı notlar, çok özel resmi belgeler var. Ve bunların hepsi matbaa işçileri tarafından tek tek elle katlanmış, zarflara yerleştirilmiş, yapıştırılmış. Tüm belgeler "dokunulacak" kadar yakın ve gerçek... İnsan, bu eşi benzeri olmayan kitabın sayfalarını çevirdikçe kendini Atatürk'ün özel kalem müdürü gibi hissediyor. Mustafa filmi daha uzun bir süre tartışılmaya devam edecektir. Ama bana göre "tartışılmaz" olan, Can Dündar'ın, belgeselin "sel"ine kapılmadan, "belge" kısmını öne çıkartarak, işinin ne denli ehli olduğunu bir kez daha göstermesidir.

Yüksel AYTUĞ
Sabah Gazetesi